Labore nonumes te vel, vis id errem tantas tempor. Solet quidam salutatus at quo. Tantas comprehensam te sea, usu sanctus similique ei. Viderer admodum mea et, probo tantas alienum ne vim.
Περίπατοι στα Τοπία #1
….ίσως η αλήθεια εξαρτάται από μια βόλτα γύρω από τη λίμνη…
Wallace Stevens, 1942
Κάρλα και Πηνειός Σάββατο 15 και Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020
Στην περιήγησή μας στα νότια της Θεσσαλίας, θα επισκεφτούμε τη λίμνη Κάρλα, όπου άκμασε ένας ιδιότυπος λιμναίος πολιτισμός με το ξεκίνημά του να χάνεται στα βάθη του χρόνου. Ο πολιτισμός εξουδετερώθηκε το 1962, όταν η λίμνη αποξηράνθηκε κι έκτοτε οι κάτοικοι – υπερασπιστές της παραλίμνιας ζώνης – προσπαθούν, εξήντα χρόνια τώρα, να επιβιώσουν ως αγρότες και κτηνοτρόφοι. Το 2000 άρχισαν τα έργα ανασύστασης της λίμνης, μια προσπάθεια που εξελίσσεται έως σήμερα.
Αφού περάσουμε τα Τέμπη, θ’ αφήσουμε την εθνική οδό και θα ακολουθήσουμε τις επαρχιακές οδούς για να περιηγηθούμε στα έξοχα τοπία της νότιας Θεσσαλίας, στις περιοχές, τις επιφάνειες του εδάφους, τις καλλιέργειες, τους οπωρώνες που, κάποτε, καλύπτονταν από τα νερά της λίμνης Κάρλας, μιας από τις μεγαλύτερες λίμνες των Βαλκανίων. Τα αρχαιολογικά ευρήματα, οι επιφανειακές και ανασκαφικές έρευνες, οι αφηγήσεις των μελετητών/τριών, μαρτυρούν το πως και το γιατί οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής, περίπου το 4.500 π.Χ., ρίζωσαν σωστά, δημιουργώντας έναν ιδιότυπο πολιτισμό που έμεινε σταθερός, δυνάμωσε, επιβίωσε ως σήμερα, στις τελετές, τα ήθη, τις πειθαρχίες του καθημερινού κόπου των Καραγκούνιδων, πληθυσμιακής ομάδας της περιοχής που στον κατάλληλο χρόνο σήκωσαν στις πλάτες τους την αγροτική επανάσταση ‘’του Κιλελέρ’’.
Αργότερα, σε κάποια στιγμή του χρόνου και του τόπου, παρά τις δυσκολίες της αγροτικής ζωής και τις κακουχίες του πολέμου, ίσως και εξαιτίας τους, αναδείχτηκαν οι σημαντικές μορφές καταγραφέων και υπερασπιστών του τοπικού πολιτισμού, όπως η φωτογράφος Βούλα Παπαϊωάννου, “η φωτογράφος της Κατοχής” και ο – συχνά φιλέρημος – συγγραφέας, Ηλίας Λεφούσης (Κερασιά Μαγνησίας, 1926 – Θεσσαλονίκη, 2008). Εκεί, στο μικρό καλύβι του συγγραφέα, στο «Κοτσύφι», στην άνω Κερασιά, θα καταφύγουμε το απόγευμα του Σαββάτου.
Πρώτα όμως θα περιδιαβούμε το ιερό δάσος με τα μεγάλα δέντρα, γεμάτα δρυοκολάπτες που εκείνη την εποχή θα ζευγαρώνουν. Μετά θ’ αντικρύσουμε όπως πρέπει το ηλιοβασίλεμα, τη θέα προς τον Θεσσαλικό κάμπο…
Την Κυριακή θα περπατήσουμε στην παραλία και τους δρόμους της πόλης… θα πάμε στο υπέροχα ανακαινισμένο μουσείο πλινθοκεραμοποιΐας “Τσαλαπάτα”. Κατόπιν θα πάμε κατευθείαν στην κρεμαστή γέφυρα των Τεμπών, από όπου θα ξεκινήσουμε για μια ιδιαίτερα όμορφη -κι εύκολη- πεζοπορία μας στην παλιά και ιστορική σιδηροδρομική γραμμή των Τεμπών. Η διαδρομή είναι μήκους 3,2 χλμ. και διαρκεί περίπου 1 ώρα.
Μετά το γεύμα ένα μικρό ξεμούδιασμα με περιήγηση στο παράκτιο δάσος με τις βελανιδιές στην εκβολή του Πηνειού
Πώς είναι η ζωή σε μια πόλη γεμάτη πάρκα; Μια εκπαιδευτική και διερευνητική εκδρομή της Οικοτοπίας στην πράσινη Σόφια για να απολαύσουμε και να οραματιστούμε το πάρκο που μας αξίζει!
Εκδήλωση για την παρουσίαση προτάσεων και ιδεών που έχουν επηρεάσει την αισθητική του χώρου και τις πολιτικές αναμόρφωσης αστικών επικρατειών με σκοπό την χαρούμενη, γαλήνια και ειρηνική ζωή των πολιτών.
Τα συναντάμε σε πάρκα και κήπους, δενδροστοιχίες αλλά και αναδασώσεις, σε όλη την Ελλάδα. Είναι τα ξενικά ή εξωτικά (μη ιθαγενή) δέντρα και θάμνοι και ένα νέο ηλεκτρονικό βιβλίο μας παρουσιάζει τα
Παραθέτουμε την παρέμβαση της Οικοτοπίας στη δημόσια διαβούλευση που έληξε χτες, 4 Μαΐου 2023, επί της ΣΜΠΕ (έκδοση 2η) και της Τεχνικής έκθεσης καταγραφής των οικολογικών χαρακτηριστικών και των περιβαλλοντικών δεικτών για
Σε μια πόλη όπου η καινοτομία λιμνάζει, απαιτείται η ίδρυση Τεχνολογικού Κέντρου Καινοτομίας, πού αλλού; σε μια υγροτοπική περιοχή! Αυτό κι αν είναι καινοτομία!
Με αφορμή την γενική δημόσια συζήτηση για την πόλη επεξεργαστήκαμε ένα σύστημα προτάσεων για την πόλη της Θεσσαλονίκης που ρημάζεται πολιτικά και λειτουργικά ήδη από το μέσο του 20ου αιώνα και περιορίζεται
Η βίαιη θεαματική επιβολή της τεχνικής-αισθητικής συνθήκης και των συνοδών ιδεών για την υιοθέτηση και την ανεξέλεγκτη χρήση οχημάτων (μηχανών) από την αρχή του 20ου αιώνα έως σήμερα μπορεί να τερματιστεί σύντομα.
...Τα ρυάκια που κελάρυζαν ήρεμα, έγιναν χείμαρροι ορμητικοί που παρέσερναν τα πάντα. Ποτάμια λάσπης και φερτών υλικών σάρωναν στο πέρασμά τους ό,τι βρισκόταν μπροστά τους: κορμούς, δέντρα αιωνόβια, ακόμα και μηχανήματα έργου
Επιχειρούμε να τροφοδοτήσουμε τις δημόσιες συζητήσεις με εύφορα και ευφυή παραδείγματα διαμορφώσεων χώρου και χρόνου σε μικρές, μεσαίες και μεγάλες κλίμακες αστικών συγκεντρώσεων
Στην επικείμενη δημόσια εκδήλωση οι σημαντικότατες ομιλήτριες και πολίτες της πόλης, η Χάρις Χριστοδούλου και η Μαρία Λιλιμπάκη θα επαναφέρουν και θα διαθέσουν δημόσια δύο ιστορικές ομάδες μελετών, μέρος του γενικού περιβαλλοντικού
Δύο σημαντικές περιπτώσεις προτάσεων ολοκληρωμένου αστικού σχεδιασμού που αρχειοθετήθηκαν και πρέπει ΤΩΡΑ να δημοσιοποιηθούν ώστε να εμπλουτιστεί ο δημόσιος διάλογος για τον ευφυή μετασχηματισμό της πόλης μας.