19 Δεκεμβρίου, 2017
29 ΛΕΠΤΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ

Ότι δεν λύνεται στο έδαφος διορθώνεται από τη θάλασσα

Μια συζήτηση για τις ακτές, τον Θερμαϊκό κόλπο κι ένα νέο ‘’Ελληνικό’’ στις ακτές του Θερμαϊκού...!!!

Μια συζήτηση για τις ακτές, τον Θερμαϊκό κόλπο κι ένα νέο ‘’Ελληνικό’’ στις ακτές του Θερμαϊκού…!!!

Η δημόσια συζήτηση που παρακολουθήσαμε στο δημαρχείο Θεσσαλονίκης στις 12 Μαρτίου 2022, με θέμα την παρουσίαση πρωτογενούς, περιβαλλοντικά έρμαιου, σχεδίου για την ρύθμιση της παραλιακής γραμμής του Θερμαϊκού κόλπου απέδωσε ελάχιστα ως πρόθεση και παράδειγμα. Στο τέλος της συζήτησης ανακοινώθηκε πως επιμέρους συζητήσεις και μερικοί σχεδιασμοί θα παραχθούν σε αόριστο χρόνο και μη δημόσιους χώρους (ομάδες πολιτικών συμφερόντων) για την συνέχιση της τυπικής διαδικασίας ‘’διαλόγου’’ που χρειάζεται να εξελίσσεται ώστε να ενισχυθεί η σύμβαση της δήθεν δημοκρατικής συμμετοχής στο ισχυρό, παρόλα αυτά, υπόβαθρο πολιτικών εκφράσεων, την ‘’Διαύγεια’’.

Το αποτέλεσμα της συζήτησης έφερε στην επιφάνεια το γενικό συνεχές πρόβλημα της ακατάστατης, ανόητης, επιμερισμένης σε θραύσματα σημασίας, αρρύθμιστης, χωρίς πρόθεση και στόχο τακτικής σχέσεων σχεδιασμού για την παραγωγή πολιτικής διεύθυνσης που θα μοιράσει σωστά το ενδιαφέρον των πολιτών για τους τόπους και τα τοπία τους, για την γαλήνη, την χαρά, τις πολλές και πολύτιμες ώρες ανεμελιάς και γιορτής σε χιλιάδες κατοίκους των δήμων που πρόκειται να επηρεαστούν από τις μελλοντικές αποφάσεις και ρυθμίσεις χώρου, χρόνου και σχέσεων.

Έφερε στην επιφάνεια την τακτική αδυναμία προσέγγισης και επίτευξης ενιαίου, σοφού, έξυπνου ολοκληρωμένου σχεδίου που θα μεταβάλλει τις ακτές, κάθε ειδικό, συνεχές ή ασυνεχές, πεδίο ζωής, εργασίας και ενδιαφέροντος συλλογικής ζωής σε δείγμα και συμπέρασμα πράξεων, οικείο και σημαντικό τόπο. Μια ποικιλία ανακοινώσεων εκδόθηκε στο περιορισμένο κοινό της συζήτησης, με συνδετικό νοηματικό σκελετό αλλεπάλληλες αοριστολογίες για την πρόθεση των δημοτικών, των περιφερειακών, των διοικητικών ρυθμιστικών αρχών, των ποικίλων γραφείων μελέτης και σχεδιασμού. Φορέων και χειριστών αλλεπάλληλων πραγματικών δεσμών και δεσμεύσεων χρηματοδοτήσεων και θεσμικών περιορισμών, που, φυσικά, απεκάλυπταν το προφανές. Οι αρχές ευθύνης στο σχεδιασμό του παράκτιου μετώπου του Θερμαϊκού κόλπου συγκρατούν και περιορίζουν κάθε απόπειρα ενιαίας ρύθμισης, αλληλεπικαλύπτονται ανταγωνιστικά, εχθρικά, διατηρώντας άτυπα και τυπικά προνόμια ιδιοκτησίας, πολιτικής και οικονομικής, ως εγγυήσεις δυνατών μελλοντικών χειρισμών ισορροπίας που θα αποφέρουν κάποια-όποια τοπικά πολιτικά οφέλη. Κάποτε. Στο έδαφος των πολιτικών-οικονομικών ανταγωνιστικών σχέσεων που παράλογα έχουν εγκατασταθεί και ορίζονται ως τεχνική και ιδεολογική γενική πολιτική συνθήκη εξουδετέρωσης κάθε διάθεσης ευφυούς άξιας τακτοποίησης.

Στο έδαφος. Όχι στη θάλασσα.

Σημαντική, προ πολλού δημοσιευμένη θέση του περιοδικού ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ είναι η ενεργοποίηση της παράκτιας-παράλιας οργάνωσης ισχυρού δικτύου συγκοινωνίας που πρέπει να συνδέει σωστά κάθε και όλα τα σημεία ενδιαφέροντος –κάθε τόπος και τοπίο είναι σημείο ενδιαφέροντος- στο εσωτερικό του θερμαϊκού κόλπου αλλά και πολύ μακρύτερα προς τις ακτές της Πιερίας, τις εγγύς και μακρινότερες ακτές της Χαλκιδικής. Προ πολλού, επίσης δημοσιευμένη θέση του περιοδικού ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ είναι η εγκατάσταση έξυπνου, αειφόρου, στρατηγικά οικονομικού ηλεκτροκίνητου δικτύου επιφανειακού σιδηρόδρομου με επιβατικό αλλά και εμπορικό σκοπό. Επί των υπαρχόντων δικτύων δρόμων.

Η παραθαλάσσια συγκοινωνία θα ενώσει όλα ανεξαιρέτως τα σημεία εδάφους και πολιτικών σχέσεων που είτε φυσικά-περιβαλλοντικά (υδροβιότοποι, λόφοι, δέλτα, υποδομές) είτε εξαιτίας ιδιότροπων πολιτικών ενδείξεων εχθρικότητας (δια-δημοτικές συγκρούσεις, ιδιωτικές περιοχές) και άλλων ισχυρών αστικών διαμορφώσεων (διαμορφωμένα δίκτυα σχέσεων με υψηλό κόστος απ-εγκατάστασης, υπάρχουσες εγκαταστάσεις με υψηλό κόστος απ-εγκατάστασης) δεν μπορούν –δεν πρέπει ;- να συναρθρωθούν σε ενιαίο λειτουργικό όλον. Επιπροσθέτως η παραθαλάσσια συγκοινωνία θα αφαιρέσει χιλιάδες ιδιωτικά επιβατηγά αλλά και οχήματα μεταφορών που διασχίζουν σκόπιμα και άσκοπα την πόλη-δήμο Θεσσαλονίκη από και προς τους δήμους στα δυτικά και τα ανατολικά εξαιτίας του ιδιότροπου δικτύου διελεύσεων.

Με αυτή την στρατηγική κίνηση μπορεί να εξουδετερωθεί η υπερβολική κίνηση στο εσωτερικό κυρίως του δήμου Θεσσαλονίκης αλλά και στις παρυφές της πόλης, τον περιφερειακό δρόμο, από οχήματα που οδεύουν από τον νότο ή τον βορρά (Εθνική οδός, Εγνατία οδός) τους καλοκαιρινούς μήνες με σκοπό την προσέγγιση των παραθεριστικών κέντρων στον νομό Χαλκιδικής. Το ίδιο και η τροφοδοσία και οι γενικές μεταφορές. Μπορούμε, δηλαδή, να φανταστούμε, όπως σε όλες τις πόλεις του πλανήτη που διαθέτουν παρόμοια φυσικά χαρακτηριστικά και μετέτρεψαν αυτές τις συνθήκες σε γεννήτριες της ανάπτυξή τους. Τις όχθες των ποταμών, δηλαδή, τις όχθες λιμνών, τις ακτογραμμές των θαλάσσιων κόλπων. Να διεκδικήσουμε την ανάπτυξη ενός ιδιαίτερα οικονομικού και οικολογικά ευσταθούς αειφόρου δικτύου πλωτών μέσων (οχηματαγωγά, επιβατηγά μικρής και μεσαίας χωρητικότητας) με την αναγκαία και ικανή μεταφορική δυνατότητα που θα μεταφέρει οχήματα είτε από την περιοχή του λιμένα προς τις απέναντι ακτές του Θερμαϊκού κόλπου είτε ακόμη μακρύτερα στις δυτικές ακτές του νομού Χαλκιδικής και από εκεί, αντιθέτως, προς τις ακτές της Πιερίας.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί εδώ τόσο ο διαγωνισμός του 1997 για τον σχεδιασμό αποβάθρων σε οκτώ σημεία του δήμου Θεσσαλονίκης και του δήμου Καλαμαριάς (Α αποβάθρα-αεροδρόμιο) από ισάριθμους κορυφαίους αρχιτέκτονες (Aldo van Eyck, Enric Miralles, Rem Koolhaas, Giancarlode Carlo, Alvaro Siza, Coop Himmelb(l)au, Mario Botta, Finn Geippel), όσο και ο διαγωνισμός για το παράλιο μέτωπο της πόλης που δικαίως τίμησε την έξοχη λύση του κορυφαίου σήμερα Ιάπωνα αρχιτέκτονα Toyo Ito.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η πόλη της Θεσσαλονίκης υποστήριζε έναν πανισχυρό τεχνολογικά-οικονομικά στόλο εμπορικών μεταφορικών πλοίων που συνέδεαν την πόλη και, φυσικά, την ενδοχώρα αλλά και τις εγγύς περιοχές των νοτίων Βαλκανίων με τις πόλεις του Εύξεινου πόντου, την εγγύς Ανατολή και την βόρεια Αφρική (Βηρυτός, Σμύρνη, Ιστανμπούλ, Αλεξάνδρεια, Βάρνα, Μπουργκάς, Σαμψούντα, Τραπεζούντα, Αλεξανδρέττα, Χάϊφα) τον 19ο αιώνα (!!!)

Πρόσθετη εγγύηση και ευφυής τεχνική προοπτική είναι η εγκατάσταση επιφανειακού ηλεκτροκίνητου σιδηροδρόμου επί του οδοστρώματος τόσο στην ακτογραμμή του δήμου Θεσσαλονίκης (μία γραμμή: λιμάνι-αεροδρόμιο) όσο και στο οδόστρωμα της περιφερειακής οδού (δύο διευθύνσεων) που θα επιτύχει την αποσυμφόρηση των δικτύων τόσο από την άσκοπη, ενεργοβόρα και καταναγκαστική χρήση από χιλιάδες πολιτών που αναγκάζονται να μετακινούνται καθημερινά για την εργασία τους από ανατολικά στα δυτικά και αντίθετα. Ειδικά στην περιφερειακή οδό ο επιφανειακός σιδηρόδρομος θα μπορούσε να λειτουργεί και τις νυχτερινές ώρες για μεταφορά φορτίων τόσο μεταξύ των τερματικών σταθμών (Λιμάνι-περιοχή Κοιμητηρίων) και διακλάδωση προς την Χαλκιδική, όσο και σε δύο ενδιάμεσους τερματικούς (Ελαιώνες, Μαλακοπή). Στο πρόχειρο χάρτη (παιχνίδι και σκόπιμη τακτική έκφρασης ιδεών ‘’μετά τους ειδικούς’’) που δημοσιεύεται στο τεύχος με τον τίτλο : ‘’οι συστάσεις των ονείρων μας – αποκρυπτογραφήσεις σημασιών για την μορφή της πόλης και των τοπίων της’’ περιγράφεται μια επιπρόσθετη δυνατή διερευνητική στοχαστική συστατική τεχνική υπόθεση με βάση την ίδια πρόταση, την κατασκευή, δηλαδή, δικτύων επιφανειακού Ηλεκτροκίνητου σιδηροδρόμου επί των οδικών αρτηριών προς όλες τις μικρότερες πόλεις, Βέροια, Κιλκίς, Σέρρες και την περιοχή των εκβολών του Στρυμόνα ποταμού (επί της οδού Εγνατία ή στην παλιά εθνική οδό Θεσσαλονίκης Καβάλας).

Από την θάλασσα, λοιπόν, και ‘’στους δρομους’’ μπορεί να πραγματοποιηθεί η μεταβολή, ο ιδεώδης μετασχηματισμός, να ελευθερωθεί λειτουργικά η πόλη της Θεσσαλονίκης, οι πολίτες, αλλά και οι πολίτες των πόλεων του πολεοδομικού συγκροτήματος επειδή, όπως ξέρουμε, πόλη δεν είναι μόνο το πολιτικό της κέντρο, η αγορά και η κεντρική πλατεία όπου ασκείται το δικαίωμα της δημόσιας κριτικής, ο χώρος-τόπος των πολιτικών αποφάσεων, αλλά, ιδιαίτερα, τα δίκτυα των δρόμων προς και από τις συνοικίες, τις συγγενείς πόλεις, τα δίκτυα προς τα απέραντα φυσικά πεδία της ζωής, τις καλλιέργειες, τους λόφους και τα εγγύς βουνά. Οι απέναντι ακτές και τα νησιά, οι τόποι σύντομων ή διαρκέστερων διαμονών σε ησυχία, γαλήνη και ειρηνική διάθεση.

Οι ποικίλες άτεχνες και αόριστες προτάσεις αλλά και η ασύμβατη με κάθε κοινωνικά εδραιωμένη χωρική, περιβαλλοντικά σπουδαία, αισθητική κριτική δεν έγινε δυνατό να διαθέσει το νόημά της στους πολίτες της πόλης καλά κρυμμένη στην κατά τα άλλα δημοκρατική συνέλευση αντιπροσώπων και αντιπροσωπειών. Καμία πρόταση για την αισθητική ποιητική διευθέτηση των αδιάθετων ακόμη πολύτιμων τμημάτων χώρου (‘’Αλλατίνη’’, ‘’Κελάριος’’ κόλπος, παράλιο μέτωπο Σοφούλη, παράλιο μέτωπο δήμου Πυλαίας έως το αεροδρόμιο) αλλά υποθέσεις και υπονοούμενα για την βεβαία –θα φανεί- και ραγδαία –θα φανεί, επίσης- επίθεση τεχνικών διευθετήσεων κολοσσιαίας κλίμακας κατασκευών με σκοπό την εκμετάλλευση του παραλίου μετώπου με τον ίδιο τρόπο που επιχειρείται ήδη να συμβεί στο ‘’Ελληνικό’’, στην Αθήνα.

Ίσως, αν μετρούσαμε τα διαθέσιμα εμβαδά χώρου να μην υπάρχουν σημαντικές διαφορές..!!

Στυλίδης Ιορδάνης

Ο Ιορδάνης Στυλίδης γεννήθηκε στην πόλη Έδεσσα του νομού Πέλλας, το 1959. Απόφοιτος της σχολής Αρχιτεκτόνων του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, είναι Αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Κατέχει, επίσης, το δίπλωμα Οικονομικών σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Ασχολείται με την θεωρία και την συγγραφή θεμάτων οικολογίας, απο-ανάπτυξης, οικονομίας των μέσων στην αρχιτεκτονική, τεχνολογίας και ιστορίας της τεχνικής.

Έχει συγγράψει δέκα βιβλία και ισάριθμα δοκίμια στην σειρά κριτική/ που αναπτύσσει-δημοσιεύει στο ψηφιακό συνεχές. Ολόκληρο το συγγραφικό του έργο βρίσκεται δημοσιευμένο στις ψηφιακές αποθήκες ISSUU και SCRIBD. Διευθυνει τα ετήσια εργαστήρια σχεδιασμού DDW (Documentation and Design Workshops) σε κρίσιμες περιοχές της περιφέρειας της χώρας (μεταλλεία, οικοσυστήματα, κοινότητες) από όπου έχει δημοσιεύσει τεύχη αναφοράς και αποτίμησης των εργασιών.

Αφήστε μια απάντηση

Your email address will not be published.

Προηγούμενη ιστορία

2021: Προς μια νέα Ευρωπαϊκή και εθνική πολιτική μείωσης των δρόμων

Επόμενη ιστορία

Διατήρηση των τελευταίων περιοχών χωρίς δρόμους της Ελλάδας, ως αδιατάρακτα τοπία υψηλής φυσικότητας και οικολογικής αξίας. (video)

Latest from Blog

ΔΕΘ: να φύγει! να πάει αλλού!

Ένα φωτορεπορτάζ στην αυθαίρετη κατάληψη της ΔΕΘ που έχει μετατρέψει το κέντρο της πόλης σε αποθήκη, παραγκούπολη και δωρεάν πάρκινγκ ημετέρων.

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: “Ξενικά δένδρα και θάμνοι στην Ελλάδα”, Οι γνωστοί – άγνωστοι σύντροφοί μας στις πόλεις και στα χωριά

Τα συναντάμε σε πάρκα και κήπους, δενδροστοιχίες αλλά και αναδασώσεις, σε όλη την Ελλάδα. Είναι τα ξενικά ή εξωτικά (μη ιθαγενή) δέντρα και θάμνοι και ένα νέο ηλεκτρονικό βιβλίο μας παρουσιάζει τα

Παιδαριώδεις αλχημείες για την αδειοδότηση επικίνδυνου και καταστροφικού έργου στον υγρότοπο Τσαΐρια Περαίας

Παραθέτουμε την παρέμβαση της Οικοτοπίας στη δημόσια διαβούλευση που έληξε χτες, 4 Μαΐου 2023, επί της ΣΜΠΕ (έκδοση 2η) και της Τεχνικής έκθεσης καταγραφής των οικολογικών χαρακτηριστικών και των περιβαλλοντικών δεικτών για

Οι συστάσεις των Ονείρων μας

Με αφορμή την γενική δημόσια συζήτηση για την πόλη επεξεργαστήκαμε ένα σύστημα προτάσεων για την πόλη της Θεσσαλονίκης που ρημάζεται πολιτικά και λειτουργικά ήδη από το μέσο του 20ου αιώνα και περιορίζεται

Ανακτώντας τους δρόμους: Τεχνικές και συνέπειες των αστικών ρυθμίσεων

Η βίαιη θεαματική επιβολή της τεχνικής-αισθητικής συνθήκης και των συνοδών ιδεών για την υιοθέτηση και την ανεξέλεγκτη χρήση οχημάτων (μηχανών) από την αρχή του 20ου αιώνα έως σήμερα μπορεί να τερματιστεί σύντομα.

Μητροπολιτικές Περιοχές σε αναζήτηση λειτουργικών μοντέλων για το χώρο και την αυτοδιοίκηση

"Υγιείς πόλεις". Αυτό είναι ένα από τα πλέον σύγχρονα μηνύματα των Ευρωπαίων πράσινων. Πόλεις δηλαδή που καταπολεμούν την απορρύθμιση, το δυσνόητο και μη λειτουργικό αποτέλεσμα, επιδιώκοντας το "συντονισμό", την εξοικείωση του ανθρωπο-χώρου

Γιάννης Τσαρούχης: Η νεύρωσις του Πρασίνου

Μας συγχωρείτε γι΄ αυτές τις ακατάστατες πρασινάδες, αλλά δεν έχει τελειώσει ακόμη η μελέτη της αφαιρέσεώς των, οπότε θα μεταφερθούν μακράν των ζωνών εμφανίσεως, σε ειδικές κρυφές περιοχές που θα ονομάζονται "πνεύμωνες",

Αντρέ Γκορζ, Λέγοντας αντίο

Είπε «Αντίο στο Προλεταριάτο», μέσα από τις γραμμές ενός έργου που διακατεχόταν από αισιοδοξία όσον αφορά το μέλλον της αυτόνομης και ποιοτικής εργασίας. Όμως στα 84 του χρόνια ο στοχαστής Αντρέ Γκορζ

Don't Miss

ΔΕΘ: να φύγει! να πάει αλλού!

Ένα φωτορεπορτάζ στην αυθαίρετη κατάληψη της ΔΕΘ που έχει μετατρέψει

Οι συστάσεις των Ονείρων μας

Με αφορμή την γενική δημόσια συζήτηση για την πόλη επεξεργαστήκαμε